φάσιτρο(ν)

το, Ν

(ηλεκτρολ.) παλαιότερη ηλεκτρονική λυχνία που χρησίμευε για τη διαμόρφωση κατά φάση ή κατά συχνότητα μιας υψίσυχνης τάσης και στην οποία η παραγόμενη ηλεκτρονική δέσμη περιστρεφόταν με ταχύτητα που ελεγχόταν από την τάση διαμόρφωσης.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. phasitron < φάσις (Ι) (< φαίνω) + κατάλ. -τρον].